در ابتدا لازم است انواع کالا را بشناسید:
1- کالاهای مجاز: کالاهایی که برای ترخیص نیازی به مجوز خاصی ندارند.
2- مجاز مشروط: کالاهایی که جهت ترخیص نیاز به اخذ مجوز خاص می‌باشد.
3- ممنوع: کالایی ترخیص آن ممنوع می‌باشد.
هر کالایی جهت صادرات باید ضمن تنظیم اظهارنامه صادرات قطعی در گمرک مجوزهای ترخیص را نیز اخذ کند. چند منبع برای دانستن مجوزهای مورد نیاز کالا جهت صادرات موجود است:
1- مندرجات ذیل یادداشت هر فصل از کتاب مقررات صادرات و واردات (طبقه‌بندی کالا).
2- بخشنامه‌های صادره از گمرک ایران.
3- قوانین مربوط به تجارت (قانون امور گمرکی و ....).
بدانید بعضی از کالاها طبق قانون یا بخشنامه‌ای خاص ممنوع است ولی کالایی شبیه به آن (خیلی شبیه) ممنوع نیست یا مجوز خاصی را نمی‌خواهد؛ در چنین مواقعی در صورتی که گمرک کالای شما را ممنوع تشخیص دهد حتما درخواست تعیین ماهیت نمایید.
وفق ماده 126 قانون امور گمرکی کالاهای زیر قابلیت صدور قطعی ندارد:
الف ـ کالاهای ممنوع الصدور براساس شرع مقدس اسلام و یا به موجب قانون.
ب ـ اشیاء عتیقه یا میراث فرهنگی به تشخیص سازمان میراث فرهنگی، گردشگردی و صنایع دستی.
پ ـ اقلام دامی یا نباتی و گونه‌های جانوری برای حفظ ذخایر ژنتیک یا حفاظت محیط زیست طبق فهرست اعلامی ازسوی سازمان‌های مربوطه.
ت ـ سایر کالاهای ممنوع الصدور به موجب قوانین خاص. وفق ماده 127 قانون امور گمرکی نیز ورود و ترخیص کالاها تحت هر یک از رویه‌های گمرکی که بنا به ملاحظات بهداشتی، قرنطینه‌ای،ایمنی و زیست محیطی و نظایر آن براساس قانون مستلزم اعلام نظر سازمان‌های مربوطه باشد، موکول به اخذ گواهی از این سازمانها است.
در ذیل (فایل دانلود) مجوزهای ترخیص جهت صادرات کالا برای راهنمایی شما درج شده است ولی با توجه به اینکه منبع آن بخشنامه شماره 104 مورخ 1397/5/4 گمرک ایران، دفتر صادرات می‌باشد، بعد از این بخشنامه، بخشنامه‌های متعدد جهت محدودیت و یا ممنوعیت صادر شده لذا حتما در قسمت بخشنامه‌ها نیز جستجو داشته باشید.
مهدی لگزی
نظر خود را بگذارید